Naked Lunch (1991)
Bizarre, hallucinante adaptatie van William S. Burroughs’ roman. Schrijver raakt verslaafd aan insectenpoeder, praat met typemachines en zwerft door interzone. David Cronenberg mixt realiteit, paranoia en creativiteit. Desoriënterend, fascinerend en totaal uniek.
Naked Violence (1969)
Italiaanse politiethriller waarin jongeren brute moord plegen. Onderzoek onthult maatschappelijke en morele degeneratie. Grim, gewelddadig en realistisch. Regisseur Fernando Di Leo mengt misdaad en sociaal commentaar. Hard, ruig en nihilistisch.
Nam Angels (1989)
Motorrijders worden Vietnam ingestuurd om krijgsgevangenen te redden. Cult-B-actie met helikopters, explosies en leren jacks. Vietnamoorlog meets bikerfilm. Onrealistisch, ruig en vermakelijk. Typisch Cannon-achtige onzin.
Nashville (1975)
Robert Altman’s mozaïekfilm verweeft levens van muzikanten, politici en gewone mensen. Satirisch portret van Amerika in de jaren '70. Subtiel, rijk en gelaagd. Uniek in opzet, invloedrijk en nog steeds relevant.
National Lampoon's Animal House (1978)
Legendarische campuskomedie over chaotische studentenvereniging. John Belushi iconisch als dronken losbol. Anarchistisch, grof en grensverleggend voor zijn tijd. Satire op autoriteit en netheid. Klassieker van het genre.
National Lampoon's Vacation (1983)
Familie maakt rampzalige roadtrip naar Walley World. Chevy Chase als goedbedoelende vader. Onvergetelijke scènes, absurde situaties en ironische humor. Satirisch, herkenbaar en blijvend populair. Grondlegger van vele vervolgfilms.
Nato per Combattere (1989)
Italiaanse Rambo-kloon met rebellerende veteraan in jungle-oorlog. Veel vuurgevechten, weinig plot. Geweld, wraak en spierballen in overdrive. Cult onder fans van Eurotrash-actiefilms.
Navy Seals (1990)
Actieteam voert geheime missies uit tegen terroristen. Charlie Sheen en Michael Biehn in patriottisch testosteronspektakel. Explosies, kameraadschap en stoere oneliners. Stereotype maar vermakelijke oorlogsactie.
Neil Young: Human Highway (1982)
Absurdistische, experimentele muzikale film over nucleaire paranoia. Neil Young regisseert en speelt mee. Onbegrijpelijk, psychedelisch en cultwaardig. Cameo van Devo. Muziek en surrealisme mengen tot chaotische filmervaring.
Network (1976)
TV-zender exploiteert mentale inzinking van nieuwslezer. Kritische satire op media, macht en moraal. “I’m mad as hell” werd legendarisch. Scherp geschreven, briljant geacteerd. Nog steeds angstaanjagend actueel.
New Jack City (1991)
Drugskoning regeert New York tijdens crackepidemie. Ice-T als stoere agent, Wesley Snipes ijskoud als Nino Brown. Grim en gewelddadig misdaaddrama met maatschappijkritiek. Sterke soundtrack en tijdgeest.
Newsies (1992)
Zingende krantenjongens staken tegen mediamagnaten. Disney-musical met jonge Christian Bale. Flop bij release, later cultfavoriet. Jeugdig idealisme, energieke choreografie en feelgood-revolutie in 1899-jasje.
Next of Kin (1989)
Chicago-politieagent keert terug naar bergwortels om broers moord te wreken. Patrick Swayze balanceert tussen wet en bloedwraak. Actie met redneck-twist. Clanstrijd meets stadse criminaliteit.
Nice Dreams (1981)
Cheech & Chong verkopen wietijsjes, worden achtervolgd door idioten. Stonerkomedie met psychedelische absurditeit. Flinterdun plot, maar vol lome grappen, naakte hippies en pratende honden. Klassieke cult-high.
Night of Dark Shadows (1971)
Man erfde huis vol geesten en hekserij. Spin-off van Dark Shadows-serie. Langzaam, gotisch en somber. Meer sfeer dan schrikmomenten. Voor fans van gothic horror.
Night of the Comet (1984)
Comet laat mensheid verdwijnen; tienermeisjes overleven apocalyps. 80s-sci-fi met zombietoets. Campy, kleurrijk en verrassend charmant. Cultfavoriet met shopping malls en survival instinct.
Night of the Demon (1980)
Bigfoot slacht kampeerders af. Ultra-bloederige cryptozoologische slasher. Slecht geacteerd, schokkend gewelddadig. Campy en absurd, berucht door brute scènes. Voor liefhebbers van trashhorror.
Night of the Living Dead (1990)
Remake van Romero’s klassieker. Tom Savini regisseert, met respect voor origineel. Meer actie, minder suggestie. Kleiner bereik, maar degelijke update. Patricia Tallman als sterke vrouwelijke hoofdrol.
Night on Earth (1991)
Vijf taxi-ritten op vijf plekken in één nacht. Jim Jarmusch regisseert met humor en poëzie. Wereldwijd portret van menselijkheid, ironie en onverwachte ontmoetingen. Stilistisch en gelaagd.
Night Patrol (1984)
Slappe komedie over stuntelende agenten. Valt tussen Police Academy en Airplane! maar haalt het bij lange na niet. Flauwe grappen, scheten, travestie en oneliners. Vergeten en terecht.
Nighthawks (1981)
Sylvester Stallone als undercoveragent tegen Europese terrorist (Rutger Hauer). Donker, gespannen en hard. Stedelijke paranoia en rauwe actie. Eén van Stallone’s beste serieuze rollen. Hauer steelt de show.
Nightmare Beach (1989)
Spring break wordt dodelijk door motorgek met elektrische helm. Tieners, borsten, moorden — jaren '80 slasher-formule. Slecht maar vermakelijk. Spanningsloos, maar campy.
Nightmare in Badham County (1976)
Twee vrouwen worden opgesloten in corrupte gevangenis. TV-drama met maatschappijkritiek. Tussen exploitatie en serieuze aanklacht. Langzaam, beklemmend en tragisch. Susan Dey in sterke hoofdrol.
Nikita (1990)
Franse junkie wordt staatsmoordenaar. Luc Besson mengt actie, stijl en emotie. Anne Parillaud is intens. Cool, energiek en visueel krachtig. Startte internationale trend van vrouwelijke huurmoordenaars.
Nine to Five (1980)
Vrouwen nemen wraak op seksistische baas. Dolly Parton, Jane Fonda en Lily Tomlin in feministische komedie met scherpe humor. Empowerend, vrolijk en nog steeds actueel. Klassieke boodschap in vrolijk jasje.
Nineteen Eighty-Four (1984)
Beklemmende verfilming van George Orwell’s dystopie. Totalitaire staat, gedachtencontrole en gebroken liefde. John Hurt en Richard Burton overtuigend. Donker, grijs en verontrustend — perfect weergegeven onderdrukking.
No Holds Barred (1989)
Hulk Hogan vecht zich door opgeblazen tv-worstelspektakel. Slecht geacteerd, belachelijk script en overdreven macho’s. Toch vermakelijk in zijn krankzinnigheid. Wrestlemania op steroïden.
No Retreat, No Surrender (1985)
Tiener leert vechten van geest van Bruce Lee om pesters en corrupte Russen te verslaan. Karate, vriendschap en campy jaren ’80 vibe. Onbedoeld komisch, cultfavoriet onder martial arts-fans. Jean-Claude Van Damme’s doorbraak als slechterik.
No Small Affair (1984)
Tienerfotograaf wordt verliefd op oudere zangeres en probeert haar carrière te lanceren. Romantisch coming-of-age-verhaal met Jon Cryer en Demi Moore. Charmant maar onevenwichtig. Lichtvoetige toon met melancholische onderlaag over ambitie en liefde.
No Telling (1991)
Koppel verhuist naar platteland; man raakt geobsedeerd door dierproeven. Ecologisch horror-drama van Larry Fessenden. Traag, beklemmend en moreel ambigu. Geen traditionele horror, maar intelligent en verontrustend.
No Way Out (1987)
Marine-officier raakt verstrikt in moordonderzoek met politieke intrige. Kevin Costner en Gene Hackman in stijlvolle thriller vol twists. Zinderend tempo, sterke spanningsopbouw en memorabele ontknoping. IJzersterke jaren ’80 paranoiathriller.
Noises Off... (1992)
Achter-de-schermen-chaos van toneelvoorstelling ontspoort. Sterrencast, razendsnelle slapstick en misverstanden. Komedie over mislukking, ego’s en timing. Gebaseerd op Michael Frayn’s toneelstuk. Theater in overdrive.
None But the Brave (1965)
Amerikaanse en Japanse soldaten stranden samen op eiland, moeten samenwerken. Regiedebuut van Frank Sinatra. Oorlogsdrama met humanistische boodschap. Traag, maar oprecht en apart in opzet. Zeldzame pacifistische toon.
Not Without My Daughter (1991)
Amerikaanse vrouw zit vast in Iran, probeert te ontsnappen met haar kind. Sally Field in emotioneel drama. Bekritiseerd om culturele vertekening, maar spannend en aangrijpend. Op waargebeurd verhaal gebaseerd.
Nothing but Trouble (1991)
Koppel komt terecht in grotesk dorp vol bizarre figuren. Dan Aykroyd’s regiedebuut is nachtmerrieachtige horror-komedie. Visueel extreem, verhaal chaotisch. Cultfilm door overdaad en lelijkheid. Wordt gehaat of aanbeden.
Nothing in Common (1986)
Reclamejongen herontdekt band met zieke vader. Tom Hanks en Jackie Gleason balanceren drama en humor. Hartverwarmend, verrassend volwassen. Begin van Hanks' overstap naar serieuze rollen.
Now You See Him, Now You Don’t (1972)
Student ontdekt onzichtbaarheidsformule, gebruikt het tegen corrupte zakenman. Disney-komedie met slapstick en sciencefictionflair. Jeugdig avontuur met Kurt Russell. Licht, braaf en nostalgisch.
Nuns on the Run (1990)
Twee gangsters vermommen zich als nonnen om te ontsnappen. Britse misdaadkomedie met Eric Idle. Kruising tussen klucht en heistfilm. Flauw, maar charmant. Religieuze vermommingen, flessen wijn en chaos.
Octopussy (1983)
James Bond infiltreert in circus vol spionage en atoombomdreiging. Roger Moore’s glamoureuze Bond met exotische decors, krokodillenboot en vrouwelijke schurk. Kamp, gadgets en Cold War-intriges. Niet de strakste Bond, wel vermakelijk.
Ode to Billy Joe (1976)
Tienermeisje rouwt om dood van mysterieuze jongen. Zuidelijke tragedie met sfeervolle muziek en melancholie. Gebaseerd op liedje van Bobbie Gentry. Langzaam, sentimenteel en geladen met geheimen.
Of Mice and Men (1992)
Eenvoudige man en zijn vriend dromen van boerderijleven tijdens Depressie. Gary Sinise regisseert en speelt, John Malkovich als Lenny. Ontroerende Steinbeck-verfilming over vriendschap, kwetsbaarheid en dromen die mislukken.
Of Unknown Origin (1983)
Yuppie wordt geobsedeerd door reuzenrat in zijn huis. Psychologische horror met knipoog. Peter Weller speelt nerveuze held. Tussen satire en waanzin. Cultwaardig knaagdier-terreur.
Ofelas (1987)
Noorse jongen neemt wraak op moordenaars van zijn familie. Visueel indrukwekkend, gebaseerd op Sami-legende. Sober verteld, met majestueuze natuurbeelden. Klassieke wraakmythe in Scandinavische setting.
Oh Heavenly Dog (1980)
Privédetective wordt vermoord, keert terug als hond om moord op te lossen. Chevy Chase’s stem in hond. Mix van mysterie, reïncarnatie en slapstick. Curieus maar onevenwichtig.
Omega Syndrome (1987)
Oud-agent moet dochter redden van neonazi's. Rechtlijnige B-actie met patriottisch sausje. Low-budget, veel geschiet, weinig subtiliteit. Alleen voor genrefans.
Omen IV: The Awakening (1991)
Adoptiedochter blijkt antichrist. Weinig spanning, zwakke effecten, flauwe herhaling van eerdere films. Tv-productie die nooit echt griezelig wordt. Slechtste deel uit Omen-reeks.
On the Beat (1962)
Britse agenten blunderen zich door Londense misdaad. Slapstick-komedie met Norman Wisdom. Licht, vriendelijk en tijdgebonden. Voor fans van klassieke Britse humor.
Once Bitten (1985)
Tienervampierkomedie met jonge Jim Carrey. Maagd moet gebeten worden door vrouwelijke vampier. Jaren ’80 seksgrappen, vleermuizen en disco. Campy en flauw, maar amusant.
Once Upon a Time in America (1984)
Epos over opkomst en ondergang van Joodse gangsters. Sergio Leone’s melancholische meesterwerk vol schuld, herinnering en tijdsprongen. Lang, complex, visueel rijk. Robert De Niro is onvergetelijk.
Once Upon a Time in the West (1968)
Epische spaghettiwestern van Sergio Leone. Wraak, spoorlijnen en mondharmonica’s. Stille blikken, trage opbouw en majestueuze muziek van Ennio Morricone. Absolute klassieker, genredefiniërend.
One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975)
Vrijgevochten man belandt in psychiatrische inrichting. Botsing tussen individualisme en autoriteit. Jack Nicholson is briljant, Louise Fletcher ijzig als zuster Ratched. Ontroerend, boosmakend en onvergetelijk.
One from the Heart (1981)
Muzikale romance in kunstmatige Las Vegas-decors. Francis Ford Coppola experimenteert met stijl boven verhaal. Flop bij release, nu cult. Visueel uniek, narratief beperkt.
One Million Years B.C. (1966)
Prehistorische mensen, dino’s en Raquel Welch in dierenvel. Special effects van Ray Harryhausen stelen de show. Plot rudimentair, maar visueel iconisch. Popcultuurklassieker.
Operation Crossbow (1965)
Geallieerde spionnen infiltreren Nazi-raketbasis. Oorlogsfilm met James Bond-allure, sabotage en heroïek. Realistisch begin, explosieve finale. Sophia Loren is misplaatst maar decoratief. Traditionele maar spannende oorlogsactie, deels gebaseerd op feiten.
Opposing Force (1986)
Militaire trainingsoefening loopt uit de hand. Soldaten onder leiding van sadistische instructeurs. Psychologische thriller vol machismo, marteling en grensoverschrijdend gedrag. Duistere mix van actie en misbruik. Grotendeels vergeten, maar intens.
Ordinary People (1980)
Gezin rouwt na verlies van zoon; emotionele afstand en schuldgevoelens. Regiedebuut van Robert Redford. Intiem, subtiel en hartverscheurend. Oscarwinnaar voor Beste Film. Donald Sutherland en Mary Tyler Moore zijn ijzingwekkend goed.
Orlando (1992)
Adellijke tijdreiziger verandert van geslacht en reist eeuwen door. Visueel poëtisch, feministisch en filosofisch. Tilda Swinton glorieus als androgyn hoofdpersonage. Gebaseerd op Virginia Woolf’s roman. Dromerig en intelligent.
Oscar (1991)
Mafiabaas zweert misdaad af; chaos volgt. Sylvester Stallone in screwball-komedie met snelle dialogen en verwisselde koffers. Toneelachtig, absurd en geforceerd. Flop bij release, nu een curieus artefact.
Our Man Flint (1966)
Amerikaanse superagent parodieert James Bond. Geheim bases, gadgets, glamoureuze vrouwen. Kampy spionageplezier met veel stijl en weinig logica. James Coburn cool en nonchalant. Swingende sixties-spoof.
Out for Justice (1991)
Steven Seagal als gewelddadige agent in Brooklyn op wraakpad. Veel knokpartijen, weinig subtiliteit. Slechteriken worden genadeloos aangepakt. Brutale actie met straatmentaliteit. Voor fans van harde jaren ’90-actie.
Out of Africa (1985)
Koloniaal liefdesverhaal tussen Deense schrijfster en piloot in Kenia. Groots, traag en majestueus gefilmd. Meryl Streep en Robert Redford in weemoedige romance. Oscarwinnende cinematografie. Visuele ode aan verlangen en verlies.
Outlaw of Gor (1988)
Professor reist naar fantasiewereld, wordt zwaardheld. Slechte dialogen, goedkope decors en foute seksrollen. Krijgt cultstatus door Mystery Science Theater 3000. Slecht, maar fascinerend trashy.
Over the Top (1987)
Trucker wil voogdij over zoon via armdrukwedstrijd. Sylvester Stallone tilt sentimentele sportfilm letterlijk. Corny, macho en corporate tegelijk. Montage + powerballads = pure jaren ’80.
Pacific Heights (1990)
Stel verhuurt huis aan manipulatieve huurder. Psychologische thriller met Michael Keaton als sociopaat. Langzame opbouw, beklemmende sfeer. Woningnood meets horror. Paranoia met makelaars.
Paint Your Wagon (1969)
Lee Marvin en Clint Eastwood zingen (!) in musical over goudzoekers. Grote sets, vreemde driehoeksverhouding en drank. Western meets Broadway. Cultwaardig door zijn absurditeit.
Pale Rider (1985)
Mysterieus prediker verdedigt mijnwerkers. Clint Eastwood als wraakengel te paard. Spirituele echo van ‘High Plains Drifter’. Stil, krachtig, moreel beladen western met bijbelse ondertonen. Poëtisch geweld.
Paper Moon (1973)
Oplichter reist met meisje dat misschien zijn dochter is. Zwart-wit roadmovie vol bedrog en emotie. Ryan en Tatum O’Neal schitteren. Ontroerend en geestig met melancholische charme.
Papillon (1973)
Gevangene probeert jarenlang te ontsnappen uit Franse strafkolonie. Steve McQueen en Dustin Hoffman in episch waargebeurd verhaal. Volhoudingsdrama over vrijheid, lijden en vriendschap. Beklemmend en meeslepend.
Paradise (1991)
Stel verwerkt verlies met hulp van jong kind. Don Johnson en Melanie Griffith in zachtmoedig plattelandsdrama. Weinig plot, veel emotie. Vriendelijke kijk op trauma en heling.
Paradise Alley (1978)
Drie broers storten zich op worstelwereld. Sylvester Stallone’s regiedebuut — rauwer dan Rocky. Working class pathos, overdreven sentiment, kleurrijke bijfiguren. Onevenwichtig, maar met hart.
Parenthood (1989)
Families balanceren opvoeding, stress en liefde. Ensemblekomedie van Ron Howard. Warm, geestig en realistisch. Steve Martin, Dianne Wiest en Keanu Reeves in herkenbare rollen. Luchtig met diepgang.
Parents (1989)
Jongen vermoedt dat zijn ouders kannibalen zijn. Subtiele, bizarre horror met jaren ’50-esthetiek. Satirisch en psychologisch tegelijk. Cultstatus door unieke toon en donkere humor.
Paris, Texas (1984)
Zwijgende man zoekt zijn familie in Amerikaanse leegte. Wim Wenders’ meesterwerk over verlies, liefde en zwijgen. Slow cinema met Ry Cooder’s gitaar als soundtrack. Visueel en emotioneel weergaloos.
Passenger 57 (1992)
Terroristen kapen vliegtuig; Wesley Snipes grijpt in. Snelle actie, coole oneliners, luchtige spanning. “Always bet on black.” Formulaïsch, maar strak uitgevoerd. Jaren '90-actie op kruissnelheid.
Patton (1970)
Biografisch epos over Amerikaanse generaal. George C. Scott domineert als briljante maar megalomane leider. Bombastisch, scherp en controversieel. Oscarwinnaar. Patriottisme met kanttekeningen.
Paura nella Città dei Morti Viventi (1980)
Priester pleegt zelfmoord, hel breekt los. Lucio Fulci’s zombiehorror vol gore, mist en nachtmerries. Irrationeel, gruwelijk en atmosferisch. Cultfavoriet onder Italiaanse splatterfans.
Peggy Sue Got Married (1986)
Vrouw reist terug naar haar schooltijd. Kathleen Turner herbeleeft keuzes, liefde en spijt. Tijdreiskomedie met hart en melancholie. Francis Ford Coppola regisseert met warmte en nostalgie.
Pelle Erobreren (1987)
Vader en zoon zoeken beter leven in Denemarken. Emotioneel Deens drama over armoede, hoop en opoffering. Oscarwinnaar Beste Buitenlandse Film. Visueel sober, thematisch krachtig.
Penitentiary II (1982)
Ex-bokser wordt weer gedwongen te vechten. Martial arts en gevangenisdrama smelten samen. Camp, geweld en simplistische moraal. Exploitatief maar energiek. Cultvolger van origineel.
Perfect (1985)
Journalist onderzoekt fitnessrage, wordt verliefd op instructrice. John Travolta en Jamie Lee Curtis in aerobicdrama. Glimmende lichamen, holle plot. Vergeten relic van jaren ’80 lifestyle.
Permanent Vacation (1980)
Dwalende jongeman door New York. Jim Jarmusch’s debuut: experimenteel, traag, introspectief. Jazz, leegte en vervreemding. Voor fans van minimalistische, existentialistische cinema.
Persona (1966)
Verpleegster verzorgt zwijgende actrice; identiteiten vervloeien. Ingmar Bergman’s hypnotiserende meesterwerk. Intens, ambigu en psychologisch gelaagd. Cinema als spiegel en aanval op het zelf.
Personal Best (1982)
Atletes ontwikkelen intieme band tijdens trainingskamp. Sportfilm en liefdesverhaal tegelijk. Gedurfd in lesbische representatie. Lichamelijk, zwoel en subtiel. Ondergewaardeerde parel over identiteit en ambitie.
Pet Sematary (1989)
Dood kind wordt herrezen, met verschrikkelijke gevolgen. Stephen King-verfilming over rouw, dood en grenzen die niet overschreden mogen worden. Gruwelijk en somber. Klassieke jaren ’80 horror.
Pet Sematary II (1992)
Tiener experimenteert met begraafplaats; chaos volgt. Makkelijkere gruwel, minder diepgang dan voorganger. Campy, luguber en tragisch. Minder geliefd, maar heeft zijn momenten.
Peter’s Friends (1992)
Oude studievrienden herenigen zich, onthullen geheimen. Brits ensemblestuk met humor en hartzeer. Kenneth Branagh regisseert. Licht melancholisch, rijk aan karakterinteracties. Vriendschap, AIDS en ouder worden.
Phantom of the Paradise (1974)
Zanger verliest ziel aan platenbaas. Rockmusical met horror, satire en glam. Brian De Palma’s cultfilm is visueel barok, muzikaal onstuimig. Uniek, theatraal en onvergetelijk.
Phase IV (1974)
Intelligente mieren bedreigen mensheid. Sci-fi met documentaire-achtige esthetiek. Saul Bass’ enige regie: traag, fascinerend en cerebraal. Natuurwraak als kosmisch mysterie. Uniek in toon en stijl.
Pink Flamingos (1972)
Divine wil smerigste persoon ter wereld zijn. John Waters’ choquerende cultklassieker. Vulgariteit, wansmaak en anarchie. Berucht, schokkend en hilarisch goor. Niet voor gevoelige magen.
Piranha (1972)
Ongekende titel; vermoedelijk verwarring met 1978-versie. Indien bestaand: zeer obscuur. Geen bevestigde mainstream release bekend. Geef gerust toelichting of correctie.
Piranha (1978)
Gemuteerde vissen ontsnappen in rivier. Joe Dante’s satirische horror met bloed, badgasten en militaire geheimen. Slimmer dan het lijkt. Cultfavoriet onder creature features.
Places in the Heart (1984)
Weduwe vecht voor haar boerderij tijdens Depressie. Sally Field wint Oscar. Emotioneel, sociaal betrokken drama met religieuze ondertoon. Gelaagd portret van gemeenschap en veerkracht.
Planes, Trains & Automobiles (1987)
Twee mannen proberen thuis te komen voor Thanksgiving. Steve Martin en John Candy schitteren in hilarische, ontroerende roadmovie. Klassieker met timing, hart en chaos. “Those aren't pillows!”
No Retreat, No Surrender (1985)
Tiener leert vechten van geest van Bruce Lee om pesters en corrupte Russen te verslaan. Karate, vriendschap en campy jaren ’80 vibe. Onbedoeld komisch, cultfavoriet onder martial arts-fans. Jean-Claude Van Damme’s doorbraak als slechterik.
No Small Affair (1984)
Tienerfotograaf wordt verliefd op oudere zangeres en probeert haar carrière te lanceren. Romantisch coming-of-age-verhaal met Jon Cryer en Demi Moore. Charmant maar onevenwichtig. Lichtvoetige toon met melancholische onderlaag over ambitie en liefde.
No Telling (1991)
Koppel verhuist naar platteland; man raakt geobsedeerd door dierproeven. Ecologisch horror-drama van Larry Fessenden. Traag, beklemmend en moreel ambigu. Geen traditionele horror, maar intelligent en verontrustend.
No Way Out (1987)
Marine-officier raakt verstrikt in moordonderzoek met politieke intrige. Kevin Costner en Gene Hackman in stijlvolle thriller vol twists. Zinderend tempo, sterke spanningsopbouw en memorabele ontknoping. IJzersterke jaren ’80 paranoiathriller.
Noises Off... (1992)
Achter-de-schermen-chaos van toneelvoorstelling ontspoort. Sterrencast, razendsnelle slapstick en misverstanden. Komedie over mislukking, ego’s en timing. Gebaseerd op Michael Frayn’s toneelstuk. Theater in overdrive.
None But the Brave (1965)
Amerikaanse en Japanse soldaten stranden samen op eiland, moeten samenwerken. Regiedebuut van Frank Sinatra. Oorlogsdrama met humanistische boodschap. Traag, maar oprecht en apart in opzet. Zeldzame pacifistische toon.
Not Without My Daughter (1991)
Amerikaanse vrouw zit vast in Iran, probeert te ontsnappen met haar kind. Sally Field in emotioneel drama. Bekritiseerd om culturele vertekening, maar spannend en aangrijpend. Op waargebeurd verhaal gebaseerd.
Nothing but Trouble (1991)
Koppel komt terecht in grotesk dorp vol bizarre figuren. Dan Aykroyd’s regiedebuut is nachtmerrieachtige horror-komedie. Visueel extreem, verhaal chaotisch. Cultfilm door overdaad en lelijkheid. Wordt gehaat of aanbeden.
Nothing in Common (1986)
Reclamejongen herontdekt band met zieke vader. Tom Hanks en Jackie Gleason balanceren drama en humor. Hartverwarmend, verrassend volwassen. Begin van Hanks' overstap naar serieuze rollen.
Now You See Him, Now You Don’t (1972)
Student ontdekt onzichtbaarheidsformule, gebruikt het tegen corrupte zakenman. Disney-komedie met slapstick en sciencefictionflair. Jeugdig avontuur met Kurt Russell. Licht, braaf en nostalgisch.
Nuns on the Run (1990)
Twee gangsters vermommen zich als nonnen om te ontsnappen. Britse misdaadkomedie met Eric Idle. Kruising tussen klucht en heistfilm. Flauw, maar charmant. Religieuze vermommingen, flessen wijn en chaos.
Octopussy (1983)
James Bond infiltreert in circus vol spionage en atoombomdreiging. Roger Moore’s glamoureuze Bond met exotische decors, krokodillenboot en vrouwelijke schurk. Kamp, gadgets en Cold War-intriges. Niet de strakste Bond, wel vermakelijk.
Ode to Billy Joe (1976)
Tienermeisje rouwt om dood van mysterieuze jongen. Zuidelijke tragedie met sfeervolle muziek en melancholie. Gebaseerd op liedje van Bobbie Gentry. Langzaam, sentimenteel en geladen met geheimen.
Of Mice and Men (1992)
Eenvoudige man en zijn vriend dromen van boerderijleven tijdens Depressie. Gary Sinise regisseert en speelt, John Malkovich als Lenny. Ontroerende Steinbeck-verfilming over vriendschap, kwetsbaarheid en dromen die mislukken.
Of Unknown Origin (1983)
Yuppie wordt geobsedeerd door reuzenrat in zijn huis. Psychologische horror met knipoog. Peter Weller speelt nerveuze held. Tussen satire en waanzin. Cultwaardig knaagdier-terreur.
Ofelas (1987)
Noorse jongen neemt wraak op moordenaars van zijn familie. Visueel indrukwekkend, gebaseerd op Sami-legende. Sober verteld, met majestueuze natuurbeelden. Klassieke wraakmythe in Scandinavische setting.
Oh Heavenly Dog (1980)
Privédetective wordt vermoord, keert terug als hond om moord op te lossen. Chevy Chase’s stem in hond. Mix van mysterie, reïncarnatie en slapstick. Curieus maar onevenwichtig.
Omega Syndrome (1987)
Oud-agent moet dochter redden van neonazi's. Rechtlijnige B-actie met patriottisch sausje. Low-budget, veel geschiet, weinig subtiliteit. Alleen voor genrefans.
Omen IV: The Awakening (1991)
Adoptiedochter blijkt antichrist. Weinig spanning, zwakke effecten, flauwe herhaling van eerdere films. Tv-productie die nooit echt griezelig wordt. Slechtste deel uit Omen-reeks.
On the Beat (1962)
Britse agenten blunderen zich door Londense misdaad. Slapstick-komedie met Norman Wisdom. Licht, vriendelijk en tijdgebonden. Voor fans van klassieke Britse humor.
Once Bitten (1985)
Tienervampierkomedie met jonge Jim Carrey. Maagd moet gebeten worden door vrouwelijke vampier. Jaren ’80 seksgrappen, vleermuizen en disco. Campy en flauw, maar amusant.
Once Upon a Time in America (1984)
Epos over opkomst en ondergang van Joodse gangsters. Sergio Leone’s melancholische meesterwerk vol schuld, herinnering en tijdsprongen. Lang, complex, visueel rijk. Robert De Niro is onvergetelijk.
Once Upon a Time in the West (1968)
Epische spaghettiwestern van Sergio Leone. Wraak, spoorlijnen en mondharmonica’s. Stille blikken, trage opbouw en majestueuze muziek van Ennio Morricone. Absolute klassieker, genredefiniërend.
One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975)
Vrijgevochten man belandt in psychiatrische inrichting. Botsing tussen individualisme en autoriteit. Jack Nicholson is briljant, Louise Fletcher ijzig als zuster Ratched. Ontroerend, boosmakend en onvergetelijk.
One from the Heart (1981)
Muzikale romance in kunstmatige Las Vegas-decors. Francis Ford Coppola experimenteert met stijl boven verhaal. Flop bij release, nu cult. Visueel uniek, narratief beperkt.
One Million Years B.C. (1966)
Prehistorische mensen, dino’s en Raquel Welch in dierenvel. Special effects van Ray Harryhausen stelen de show. Plot rudimentair, maar visueel iconisch. Popcultuurklassieker.
Operation Crossbow (1965)
Geallieerde spionnen infiltreren Nazi-raketbasis. Oorlogsfilm met James Bond-allure, sabotage en heroïek. Realistisch begin, explosieve finale. Sophia Loren is misplaatst maar decoratief. Traditionele maar spannende oorlogsactie, deels gebaseerd op feiten.
Opposing Force (1986)
Militaire trainingsoefening loopt uit de hand. Soldaten onder leiding van sadistische instructeurs. Psychologische thriller vol machismo, marteling en grensoverschrijdend gedrag. Duistere mix van actie en misbruik. Grotendeels vergeten, maar intens.
Ordinary People (1980)
Gezin rouwt na verlies van zoon; emotionele afstand en schuldgevoelens. Regiedebuut van Robert Redford. Intiem, subtiel en hartverscheurend. Oscarwinnaar voor Beste Film. Donald Sutherland en Mary Tyler Moore zijn ijzingwekkend goed.
Orlando (1992)
Adellijke tijdreiziger verandert van geslacht en reist eeuwen door. Visueel poëtisch, feministisch en filosofisch. Tilda Swinton glorieus als androgyn hoofdpersonage. Gebaseerd op Virginia Woolf’s roman. Dromerig en intelligent.
Oscar (1991)
Mafiabaas zweert misdaad af; chaos volgt. Sylvester Stallone in screwball-komedie met snelle dialogen en verwisselde koffers. Toneelachtig, absurd en geforceerd. Flop bij release, nu een curieus artefact.
Our Man Flint (1966)
Amerikaanse superagent parodieert James Bond. Geheim bases, gadgets, glamoureuze vrouwen. Kampy spionageplezier met veel stijl en weinig logica. James Coburn cool en nonchalant. Swingende sixties-spoof.
Out for Justice (1991)
Steven Seagal als gewelddadige agent in Brooklyn op wraakpad. Veel knokpartijen, weinig subtiliteit. Slechteriken worden genadeloos aangepakt. Brutale actie met straatmentaliteit. Voor fans van harde jaren ’90-actie.
Out of Africa (1985)
Koloniaal liefdesverhaal tussen Deense schrijfster en piloot in Kenia. Groots, traag en majestueus gefilmd. Meryl Streep en Robert Redford in weemoedige romance. Oscarwinnende cinematografie. Visuele ode aan verlangen en verlies.
Outlaw of Gor (1988)
Professor reist naar fantasiewereld, wordt zwaardheld. Slechte dialogen, goedkope decors en foute seksrollen. Krijgt cultstatus door Mystery Science Theater 3000. Slecht, maar fascinerend trashy.
Over the Top (1987)
Trucker wil voogdij over zoon via armdrukwedstrijd. Sylvester Stallone tilt sentimentele sportfilm letterlijk. Corny, macho en corporate tegelijk. Montage + powerballads = pure jaren ’80.
Pacific Heights (1990)
Stel verhuurt huis aan manipulatieve huurder. Psychologische thriller met Michael Keaton als sociopaat. Langzame opbouw, beklemmende sfeer. Woningnood meets horror. Paranoia met makelaars.
Paint Your Wagon (1969)
Lee Marvin en Clint Eastwood zingen (!) in musical over goudzoekers. Grote sets, vreemde driehoeksverhouding en drank. Western meets Broadway. Cultwaardig door zijn absurditeit.
Pale Rider (1985)
Mysterieus prediker verdedigt mijnwerkers. Clint Eastwood als wraakengel te paard. Spirituele echo van ‘High Plains Drifter’. Stil, krachtig, moreel beladen western met bijbelse ondertonen. Poëtisch geweld.
Paper Moon (1973)
Oplichter reist met meisje dat misschien zijn dochter is. Zwart-wit roadmovie vol bedrog en emotie. Ryan en Tatum O’Neal schitteren. Ontroerend en geestig met melancholische charme.
Papillon (1973)
Gevangene probeert jarenlang te ontsnappen uit Franse strafkolonie. Steve McQueen en Dustin Hoffman in episch waargebeurd verhaal. Volhoudingsdrama over vrijheid, lijden en vriendschap. Beklemmend en meeslepend.
Paradise (1991)
Stel verwerkt verlies met hulp van jong kind. Don Johnson en Melanie Griffith in zachtmoedig plattelandsdrama. Weinig plot, veel emotie. Vriendelijke kijk op trauma en heling.
Paradise Alley (1978)
Drie broers storten zich op worstelwereld. Sylvester Stallone’s regiedebuut — rauwer dan Rocky. Working class pathos, overdreven sentiment, kleurrijke bijfiguren. Onevenwichtig, maar met hart.
Parenthood (1989)
Families balanceren opvoeding, stress en liefde. Ensemblekomedie van Ron Howard. Warm, geestig en realistisch. Steve Martin, Dianne Wiest en Keanu Reeves in herkenbare rollen. Luchtig met diepgang.
Parents (1989)
Jongen vermoedt dat zijn ouders kannibalen zijn. Subtiele, bizarre horror met jaren ’50-esthetiek. Satirisch en psychologisch tegelijk. Cultstatus door unieke toon en donkere humor.
Paris, Texas (1984)
Zwijgende man zoekt zijn familie in Amerikaanse leegte. Wim Wenders’ meesterwerk over verlies, liefde en zwijgen. Slow cinema met Ry Cooder’s gitaar als soundtrack. Visueel en emotioneel weergaloos.
Passenger 57 (1992)
Terroristen kapen vliegtuig; Wesley Snipes grijpt in. Snelle actie, coole oneliners, luchtige spanning. “Always bet on black.” Formulaïsch, maar strak uitgevoerd. Jaren '90-actie op kruissnelheid.
Patton (1970)
Biografisch epos over Amerikaanse generaal. George C. Scott domineert als briljante maar megalomane leider. Bombastisch, scherp en controversieel. Oscarwinnaar. Patriottisme met kanttekeningen.
Paura nella Città dei Morti Viventi (1980)
Priester pleegt zelfmoord, hel breekt los. Lucio Fulci’s zombiehorror vol gore, mist en nachtmerries. Irrationeel, gruwelijk en atmosferisch. Cultfavoriet onder Italiaanse splatterfans.
Peggy Sue Got Married (1986)
Vrouw reist terug naar haar schooltijd. Kathleen Turner herbeleeft keuzes, liefde en spijt. Tijdreiskomedie met hart en melancholie. Francis Ford Coppola regisseert met warmte en nostalgie.
Pelle Erobreren (1987)
Vader en zoon zoeken beter leven in Denemarken. Emotioneel Deens drama over armoede, hoop en opoffering. Oscarwinnaar Beste Buitenlandse Film. Visueel sober, thematisch krachtig.
Penitentiary II (1982)
Ex-bokser wordt weer gedwongen te vechten. Martial arts en gevangenisdrama smelten samen. Camp, geweld en simplistische moraal. Exploitatief maar energiek. Cultvolger van origineel.
Perfect (1985)
Journalist onderzoekt fitnessrage, wordt verliefd op instructrice. John Travolta en Jamie Lee Curtis in aerobicdrama. Glimmende lichamen, holle plot. Vergeten relic van jaren ’80 lifestyle.
Permanent Vacation (1980)
Dwalende jongeman door New York. Jim Jarmusch’s debuut: experimenteel, traag, introspectief. Jazz, leegte en vervreemding. Voor fans van minimalistische, existentialistische cinema.
Persona (1966)
Verpleegster verzorgt zwijgende actrice; identiteiten vervloeien. Ingmar Bergman’s hypnotiserende meesterwerk. Intens, ambigu en psychologisch gelaagd. Cinema als spiegel en aanval op het zelf.
Personal Best (1982)
Atletes ontwikkelen intieme band tijdens trainingskamp. Sportfilm en liefdesverhaal tegelijk. Gedurfd in lesbische representatie. Lichamelijk, zwoel en subtiel. Ondergewaardeerde parel over identiteit en ambitie.
Pet Sematary (1989)
Dood kind wordt herrezen, met verschrikkelijke gevolgen. Stephen King-verfilming over rouw, dood en grenzen die niet overschreden mogen worden. Gruwelijk en somber. Klassieke jaren ’80 horror.
Pet Sematary II (1992)
Tiener experimenteert met begraafplaats; chaos volgt. Makkelijkere gruwel, minder diepgang dan voorganger. Campy, luguber en tragisch. Minder geliefd, maar heeft zijn momenten.
Peter’s Friends (1992)
Oude studievrienden herenigen zich, onthullen geheimen. Brits ensemblestuk met humor en hartzeer. Kenneth Branagh regisseert. Licht melancholisch, rijk aan karakterinteracties. Vriendschap, AIDS en ouder worden.
Phantom of the Paradise (1974)
Zanger verliest ziel aan platenbaas. Rockmusical met horror, satire en glam. Brian De Palma’s cultfilm is visueel barok, muzikaal onstuimig. Uniek, theatraal en onvergetelijk.
Phase IV (1974)
Intelligente mieren bedreigen mensheid. Sci-fi met documentaire-achtige esthetiek. Saul Bass’ enige regie: traag, fascinerend en cerebraal. Natuurwraak als kosmisch mysterie. Uniek in toon en stijl.
Pink Flamingos (1972)
Divine wil smerigste persoon ter wereld zijn. John Waters’ choquerende cultklassieker. Vulgariteit, wansmaak en anarchie. Berucht, schokkend en hilarisch goor. Niet voor gevoelige magen.
Piranha (1972)
Ongekende titel; vermoedelijk verwarring met 1978-versie. Indien bestaand: zeer obscuur. Geen bevestigde mainstream release bekend. Geef gerust toelichting of correctie.
Piranha (1978)
Gemuteerde vissen ontsnappen in rivier. Joe Dante’s satirische horror met bloed, badgasten en militaire geheimen. Slimmer dan het lijkt. Cultfavoriet onder creature features.
Places in the Heart (1984)
Weduwe vecht voor haar boerderij tijdens Depressie. Sally Field wint Oscar. Emotioneel, sociaal betrokken drama met religieuze ondertoon. Gelaagd portret van gemeenschap en veerkracht.
Planes, Trains & Automobiles (1987)
Twee mannen proberen thuis te komen voor Thanksgiving. Steve Martin en John Candy schitteren in hilarische, ontroerende roadmovie. Klassieker met timing, hart en chaos. “Those aren't pillows!”
Planet of the Apes (1968)
Astronaut belandt op een planeet waar apen heersen en mensen worden onderdrukt. Sciencefictionklassieker met filosofische onderlaag en iconisch einde. Regie van Franklin J. Schaffner, Charlton Heston in topvorm. Tijdloos, provocerend en visueel inventief. Start van een franchise.
Platoon (1986)
Oliver Stone’s intense Vietnamfilm toont oorlog door de ogen van een jonge soldaat. Verdeeldheid, waanzin en morele grijstinten. Realistisch, chaotisch en bekroond met vier Oscars. Gedenkwaardig door Willem Dafoe en Tom Berenger’s contrasterende leidersrollen. Antioorlogsboodschap is onontkoombaar.
Play Misty for Me (1971)
Radio-dj wordt gestalkt door obsessieve fan. Clint Eastwood’s regiedebuut is een psychologische thriller vol suspense, romantiek en fatale aantrekkingskracht. Voorloper van latere stalkerfilms als Fatal Attraction. Elegant en dreigend in Californische setting.
Point Break (1991)
FBI-agent infiltreert groep surfdieven. Keanu Reeves en Patrick Swayze botsen als tegenpolen. Kathryn Bigelow’s cultklassieker combineert actie, spiritualiteit en broederschap. Adrenaline, slow-motion en skydiving. Meer dan domme actie: bijna mystiek.
Poison Ivy (1992)
Tienermeisje dringt zich op aan rijk gezin en verleidt vader. Erotic thriller met Drew Barrymore in verleidelijke rol. Twijfelachtige moraal, broeierige sfeer. Veelgevolgde cultfilm met foute charme en teen noir-energie.
Police Academy (1984)
Willekeurige burgers mogen politieopleiding volgen. Chaotische karakters, flauwe grappen, geluidseffecten en slapstick. Steve Guttenberg leidt bonte bende. Onnozel maar populair, leidde tot meerdere sequels. Pure jaren ’80-komedie zonder rem.
Police Academy 2 Their First Assignment (1985)
De ongeschikte cadetten gaan nu écht de straat op. Meer chaos, minder verhaal. Bekende gezichten keren terug. Humor minder scherp, maar fans krijgen wat ze verwachten: ongein, typetjes en lawaai.
Police Academy 4 Citizens on Patrol (1987)
Burgers worden getraind als hulppolitie. Nog luchtiger en kindvriendelijker. Skateboards, luchtballonnen en rapmuziek geven jaren ’80-saus. Serie begint duidelijk te kraken, maar nostalgisch vermaak blijft overeind.
Police Academy 5 Assignment Miami Beach (1988)
Het team reist naar Florida voor een politietop. Zon, bikinigrappen en misdaad. Grote castveranderingen, dalende kwaliteit. Tropische setting compenseert deels het flinterdunne plot. Slapstick blijft trouw aan formule.
Poltergeist (1982)
Suburbaan gezin wordt geteisterd door bovennatuurlijke krachten. Televisie, geesten en verdwijnend kind. Tobe Hooper regisseert, Steven Spielberg produceert. Effectief, creepy en emotioneel geladen. Klassieker binnen het haunted house-genre.
Poltergeist II The Other Side (1986)
Geesten keren terug, nu met demon Kane. Vervolg mist frisheid maar bevat sterke visuele momenten. Gaat dieper in op het hiernamaals. Minder impact, maar biedt nog steeds onheilspellende spanning.
Poltergeist III (1988)
Carol Anne verhuist naar wolkenkrabber, maar entiteiten volgen. New age-horror in modern gebouw. Onlogisch, onevenwichtig en zwakker dan voorgangers. Heather O’Rourke’s laatste rol. Trouwe fans kijken door kitsch heen.
Polyester (1981)
John Waters maakt melodrama-parodie met geurkaart. Divine als huisvrouw in burgerlijke nachtmerrie. Cultklassieker met trash-esthetiek en weirde romantiek. Satirisch, smakeloos en hilarisch onconventioneel. Inclusief Odorama.
Popcorn (1991)
Filmstudenten organiseren horrorthon — echte moorden volgen. Slasher met meta-elementen, maskers en film-in-een-filmstructuur. Ondergewaardeerde genrefilm met originele insteek. Campy, bloederig en inventief.
Popeye (1980)
Robin Williams als Popeye in kleurrijke, bizarre musical. Regie van Robert Altman. Kartonesk decor, vreemde liedjes en slapstick. Commerciële flop, maar uniek en experimenteel. Liefde of afkeer — niets ertussen.
Porky’s (1982)
Tieners proberen seks te hebben in jaren ’50 Florida. Puberhumor, gluren en grappen onder de gordel. Meest winstgevende Canadese film destijds. Crude maar invloedrijk binnen tienerkomedies.
Porky’s Revenge (1985)
Nog meer seksgrappen en wraak op clubbaas. Serie op z’n eindpunt: meer van hetzelfde, minder charme. Minder succes, maar sluit trilogie af met lompe flair.
Postcards from the Edge (1990)
Actrice herstelt van verslaving en moederband. Carrie Fisher schreef script over eigen leven. Meryl Streep en Shirley MacLaine schitteren. Bitterzoete Hollywoodsatire met scherpe dialogen en emotionele onderstroom.
Powwow Highway (1989)
Twee Native American mannen reizen door Amerika. Roadmovie met spiritualiteit, humor en sociale kritiek. Minder bekend, maar geliefd bij indiepubliek. Zachtaardig, activistisch en menselijk.
Prancer (1989)
Meisje vindt gewond rendier en denkt dat het van de Kerstman is. Zoet, sentimenteel kerstverhaal met kinderlijke magie. Emotioneel maar oprecht. Hartverwarmend voor decemberavonden.
Pray for Death (1985)
Japanse ninja woont in VS, moet wraak nemen. Sho Kosugi in hoofdrol. Wrede actie, vermomming en zwaardgevechten. Cultfavoriet binnen ninja-exploitatie. Gewelddadig en strak.
Predator (1987)
Commando’s worden opgejaagd door buitenaards wezen in jungle. Arnold Schwarzenegger versus onzichtbare jager. Explosieve actie en claustrofobische spanning. Iconisch monster, citaten en muziek. Mix van oorlog en sci-fi.
Predator 2 (1990)
Alien jaagt nu in Los Angeles. Danny Glover in de hoofdrol. Minder impact dan origineel, maar sfeervol en gewelddadig. Urban setting biedt frisse dynamiek. Cultstatus in latere jaren.
Prelude to a Kiss (1992)
Pasgetrouwd stel worstelt als de vrouw’s ziel wordt verwisseld met oude man. Magisch realisme over liefde, identiteit en acceptatie. Romantisch en existentieel. Anders dan verwacht.
Premature Burial (1962)
Man leeft in doodsangst om levend begraven te worden. Roger Corman verfilmt Edgar Allan Poe. Gothic sfeer, mistige begraafplaatsen, psychologische terreur. Klassieke horror met Vincent Price-energie (maar zonder Price).
Preparati la Bara! (1968)
Django keert terug, nu gespeeld door Terence Hill. Spaghettiwestern vol wraak, schoten en stoffige saloons. Minder ruw dan origineel, maar stijlvol. Iconische soundtrack later hergebruikt in Django Unchained.
Presumed Innocent (1990)
Officier van justitie wordt beschuldigd van moord op minnares. Harrison Ford als verdachte in rechtbankthriller met twists. Langzaam ontvouwend, juridisch spannend. Alan J. Pakula regisseert strak en beheerst.
Pretty Baby (1978)
Tienermeisje in bordeel, gespeeld door Brooke Shields. Controversieel door seksuele thematiek. Louis Malle regisseert met artistieke distantie. Visueel prachtig, maar ethisch lastig. Veelbesproken film.
Pretty Woman (1990)
Prostituee en zakenman worden verliefd in moderne Assepoestervertelling. Julia Roberts werd ster; Richard Gere charmant. Romantisch, glad en commercieel onweerstaanbaar. Enorme hit, klassieker binnen het genre.
Prime Cut (1972)
Maffiabaas stuurt killer naar het platteland. Lee Marvin versus vleesverwerkende slechterik. Rauw, bloederig en absurdistisch. Midwest-misdaad met sociopolitieke ondertoon. Niet standaard gangsterfilm.
Private Benjamin (1980)
Verwend meisje sluit zich per ongeluk aan bij leger. Goldie Hawn schittert in komische zelfontdekking. Feministisch randje, veel grappen en charme. Succesvol genoeg voor een spin-offserie.
Private Parts (1972)
Niet te verwarren met Howard Stern-film. Horror-komedie over jonge vrouw in bizar pension. Seksuele verwarring, voyeurisme en macabere humor. Cultfavoriet voor liefhebbers van obscuur.
Problem Child (1990)
Adoptiekind verandert gezin in warzone. John Ritter als wanhopige vader. Kindercomedy met anarchistische toon. Simpel, plat en verrassend populair. Vele sequels volgden.
Problem Child 2 (1991)
Kinderen strijden met stiefmoederkandidaten. Nog meer chaos, poepgrappen en slapstick. Nog minder nuance, maar doelgroep smulde. Kreeg cultstatus ondanks kritische afwijzing.
Project X (1968)
Toekomstige spion met geheugenverlies wordt geherprogrammeerd. William Castle’s sci-fi met LSD-graphics, dystopie en paranoia. Vreemd, experimenteel en vergeten. Voor liefhebbers van weird science fiction.
Project X (1987)
Jonge piloot ontdekt geheime militaire experimenten op chimpansees. Samen met slimme aap probeert hij het programma te stoppen. Matthew Broderick in spannende, emotionele mix van dierenactivisme, luchtmacht en wetenschap. Toegankelijke familiefilm met serieuze ondertoon.
Prom Night (1980)
Tieners worden opgejaagd tijdens hun schoolfeest, jaren na een dodelijk ongeluk. Jamie Lee Curtis in post-Halloween slasher met disco, spiegels en bloed. Langzaam op gang, maar sfeervol. Klassieker binnen het prom-horror subgenre.
Promised Land (1987)
Twee oud-klasgenoten botsen over hun toekomst in de Amerikaanse leegte. Rustige, melancholische drama over desillusie na de middelbare school. Jon Voight produceerde, Meg Ryan en Kiefer Sutherland in vroege rollen. Klein maar oprecht.
Psycho IV: The Beginning (1990)
Norman Bates belt naar radioprogramma en onthult zijn jeugd. Prequel én vervolg tegelijk. Anthony Perkins keert terug. Minder stijlvol dan Hitchcock, maar interessant binnen de Psycho-mythologie. Televisiefilm met psychologische insteek.
Pump Up the Volume (1990)
Schuchtere scholier wordt rebelse radiopiraat. Christian Slater inspireert medescholieren anoniem, maar trekt ook problemen aan. Kritiek op onderdrukking, tienerangst en censuur. Cultfilm met scherpe soundtrack en oprechte toon.
Punchline (1988)
Huisvrouw wil stand-upcomedian worden, worstelt met man en kinderen. Tom Hanks speelt getalenteerde, getroebleerde collega. Drama over ambitie en timing, minder komisch dan verwacht. Verkenning van humor als overlevingsmechanisme.
Puppet Master (1989)
Occultist brengt miniatuurpoppen tot leven — en ze moorden. Low-budget horror met stop-motion en pulpcharme. Begon lange cultfranchise. Voor liefhebbers van foute griezel met creatieve kills.
Pure Country (1992)
Countryzanger verlangt naar eenvoud, vlucht het showleven. George Strait speelt zichzelf in sentimenteel plattelandsdrama. Muziek centraal, verhaal simpel. Romantiek, eergevoel en Amerikaanse hartenklop. Voor countryliefhebbers vooral.
Purple Rain (1984)
Prince speelt getormenteerde muzikant die vecht voor liefde, succes en zelfrespect. Biografieachtig, grof en muzikaal krachtig. Iconische soundtrack en podiumoptredens. Mix van drama en muziekvideo — uniek tijdsdocument.
Q & A (1990)
Idealistische aanklager ontdekt corruptie binnen politie. Intens politiek drama van Sidney Lumet, met Nick Nolte als gewelddadige veteraan. Zware thematiek: racisme, loyaliteit, waarheid. Minder bekend, maar zeer scherp.
Querelle (1982)
Jean Genet-verfilming door Rainer Werner Fassbinder. Homo-erotisch, dromerig, stilistisch overdreven. Zeeman raakt verwikkeld in moord en verlangen in surrealistische havenstad. Complex, experimenteel en controversieel. Niet voor iedereen, maar fascinerend.
Quick Change (1990)
Drie criminelen plegen bankroof in clownskostuum maar ontsnappen mislukt door New Yorkse chaos. Bill Murray’s enige regieproject: geestig, gestrest en doeltreffend. Absurdistisch en vermakelijk met city-angst als thema.
Quicksilver (1986)
Ex-aandelenhandelaar wordt fietskoerier in ruige stad. Kevin Bacon mengt Wall Street met urban avonturen. Rare mix van coming-of-age, sportdrama en misdaad. Ondergewaardeerd cultvehikel vol jaren ’80-vibes.
Quiet Cool (1986)
Agent bezoekt ex-vriendin in bosgebied en ontdekt wietbende met dodelijke plannen. Actiefilm met redneck-energie, brute shoot-outs en stoïcijnse held. Vergane B-glorie maar met charme voor genrefans.
Quigley Down Under (1990)
Amerikaanse scherpschutter verhuist naar Australië, raakt verstrikt in koloniale conflicten. Tom Selleck tegen Alan Rickman. Western met Aboriginalthema en wijde landschappen. Serieuze ondertoon met klassieke shoot-outs.